sade bi başlangıç bu.. hiç kimsesiz, gizli ve bize ait!
yüreğimizde büyüyen sonsuz güvene inat, şüpheci.. korkulu bi aşk! rüyalarıma girdiğini kendimden bile saklarken, her sabah yüzünü görebilmek için uyanmak da ne tatlıydı...
bunca yakınında olup sana sarılamamanın acısını ve istediğim zaman kocaman öpememenin puslu tadı da bi başkaydı bilesin...
şimdi nerdesin?
kimler görüyor gül yüzünü?
beni özlüyor musun sevgili?
ben çok özledim! . .
