binlerce sesin arasindan sectim sesini.
tanimlanmasi zor cumlelerdi sana sarfettigim. zor kelimeler olmaliydi hayatta ve zor yasamlar. birlestirdiginde ele avuca sigmaz asklari tanimlamaliydi belli ki seni anlatmak.
ismini susleyerek seslenmek sana. . boyle mi olur sevmek, yoksa benlik bi mazeret mi icimde bu denli cok duygunun yasanmasi?
karistirma simdi... hic birimizi karistirma birbirine.
eskiyi restore et, yikiklarini duzelt... dolgular yap kalbinin catlaklarina, yine gidenlerden kalmis parcalarinla.
beni koyma bosluklarina, dolduramam!
ben sevmeye yararim, sevilmeye. . gulmek de guzeldir benimle, gulmeye yararim ben.
iyi arkadasimdir her daim, "once gelsem daha iyi" olurum! hep ama!
yanlis zaman insaniyim, bu sebeple bulasmam sana. bu sebeple gec kalislarim, secemiyorum zamani.
ne sarki soyleyebilirim dogru duzgun, ne de ney calabilirim. sesimi duydugunda tanirsin belki, belki kiskanirsin sesimi baska seslere karisirsa. belki insaniyim ben. belki sen, belki ben...
yazilarimin tadi kacti ne zamandir, meze ettigim sarkilar hep eski. biseylerden yoruldum; ama biseylerden yalnizca.
oysa sana sarilarak uyuyacaktim bu gece...
ve bunu da bil; ben her sabah erkenden uyanip, seni seviyorum!
