ne yazacagimi neyi yazacagimi bilmiyorum isin asli , oylesine bu yazi , pek de derinlik aramamak gerek bazen, ne zaman derin yazabildim ki degil mi ?
beden odasinda hapsolmus ruhum daraldi durdu icerlerde... ne yana donsem kanadim , ne yana kossam , oldugum yerden bi adim otede bile bulamadim kendimi...
ne zaman gitsen benden , usudum !
ne zaman aska dussem , iyi kalpli kederim tuttu cikardi beni dustugum karanlik odalardan . .
sen ne zaman gelsen , kayboldum !
yazmayi unuttugumda kapimda buldugum mektuplar cevapsiz kaldi , kizdin ! okumaya calistigim her kitabin hikayesinde buldum kendimi . gulumseyen yazilardan olmayacakti bu da belki , olmadi da kime ne ?
ne zaman gulsen , agladi icim . .
gelecegin zamani beklerken siirler okudum Tanri'ya...
bunu begendi :
kar kesti yolu
sen yoktun
oturdum karsina diz ustu
seyrettim yuzunu
gozlerim kapali.
gemiler gecmiyor , ucaklar ucmuyor,
sen yoktun !
karsinda duvara dayanmistim.
konustum konustum konustum
agzimi acmadim.
sen yoktun,
ellerimle dokundum sana
ellerim yuzumdeydi...
Nazim Hikmet RAN
