yazmak aslini

ne yazacagimi neyi yazacagimi bilmiyorum isin asli , oylesine bu yazi , pek de derinlik aramamak gerek bazen, ne zaman derin yazabildim ki degil mi ?

beden odasinda hapsolmus ruhum daraldi durdu icerlerde... ne yana donsem kanadim , ne yana kossam , oldugum yerden bi adim otede bile bulamadim kendimi...

ne zaman gitsen benden , usudum !

ne zaman aska dussem , iyi kalpli kederim tuttu cikardi beni dustugum karanlik odalardan . .

sen ne zaman gelsen , kayboldum !

yazmayi unuttugumda kapimda buldugum mektuplar cevapsiz kaldi , kizdin ! okumaya calistigim her kitabin hikayesinde buldum kendimi . gulumseyen yazilardan olmayacakti bu da belki , olmadi da kime ne ?

ne zaman gulsen , agladi icim . .

gelecegin zamani beklerken siirler okudum Tanri'ya...

bunu begendi :

kar kesti yolu
sen yoktun
oturdum karsina diz ustu
seyrettim yuzunu
gozlerim kapali.

gemiler gecmiyor , ucaklar ucmuyor,
sen yoktun !
karsinda duvara dayanmistim.
konustum konustum konustum
agzimi acmadim.

sen yoktun,
ellerimle dokundum sana
ellerim yuzumdeydi...

Nazim Hikmet RAN