Yeni evleneceklere abla nasihatleri 1

Ah şu fotoğraf olayları:

Yıllar öncesinden yüreğime şıp diye yapışan bir fotoğraf sevdasıydı benimkisi. Önümde aşmam gereken o kadar çok engel vardı ki, hiç 'baak bunu ben çektim' diyebileceğim bir fotoğraf çekemedim tabii ama; bu sevda bana bi yerde yaradı ki sormayın :)) 

Nişanımızda dilimiz o kadar yandı ki fotoğrafçımızdan yana, düğün için henüz gelinliğim ve bir düğün tarihim bile yokken yıllarca önceden takipçisi olduğum sevgili Celal CANİK'le düğün fotoğraflarımız için anlaştık :))

Aylarca öncesinden içimde kıpraşan heyecanlı kelebekler gün yaklaştıkça daha hızlı kanat çırpmaya başladılar. Ve 1 hafta öncesinden midemde o kadar büyük bir yer edindiler ki ben yemek yiyemedim su içemedim. Açlıktan ölüyordum ve tabii mide bulantılarıyla savaşıyordum. Kuaförden saat 10a randevu aldım ve saat 1de hazırdım işte. :))

Klasik arabamız Ürgüp'ün yokuşunda bizi korkutsa da, o kızgın güneşin altında işte başladık çekimlere :)) :

Hiç poz vermeyi bilmeyen iki kişi ve işini canı gönülden yapan iki kişi sıcağa ve Kapadokya'nın o kızgın otlarına, dikenlerine karşın verdiğimiz savaşın sonucunda bu kadar güzel fotoğraflar çıkacağını hiç tahmin etmiyorduk açıkcası.

Arabamızı yolladıktan sonra başladık Kapadokya yollarında bulduğumuz her yerde poz vermeye :)) 

Gün erkenden bitti gibi hissettim sonradan. Ama gel gelelim midemdeki his de beni inanılmaz zorladı. :( En güzel zamanlarımın kabusu mide rahatsızlığım için inanılmaz üzgün ve tabii evden çıkarken annemden gelen 'sakın gelinliğini kirletme' uyarısı da içimi kemiren başka bir sebepti :)) 

Günün sonuna doğru enerjimiz düştü fakat Seyfullah ve Celal tüm güçleriyle bizim için çalıştı :))



Günün sonunda hem harika fotoğraflarımız hem de çok güzel dostluklarımız oldu. 

 

Vee tabii bizi yalnız bırakmayan dostlarımız Hasan'ın ve Hatice'nin katkısı da elbette çok büyüktü :))


Gün sonunda gelinliğim renk değiştirmişti evet. Fakat annemin fotoğrafları gördükten sonraki cümlesi de herşeyin ne kadar güzel olduğunu ispatladı gitti: ayy gelinliğin çok kirlendi diye üzülmüştüm ama, değmiş!

Evet. .
En zoru atlattık. Kaldı iki gün sonraki düğün stresi. Mide dolusu kelebeğim ve nefes almamda epey güçlük çektiğim gelinliğimle döndüğüm baba ocağımda, tüm sevdiklerim 'ne kadar güzel' olduğumu yineleyip durdu ve beni bağırlarına bastılar. :))

Unuttum bu da Esalet :)) Uslu durduğu için günün en birincisi o oldu: 
Önce biraz korktum :)) evet!

Sonra biraz alıştık birbirimize :)) 


Eteğimi kirletme diye kızıyordum ki ona,

O da beni uyardı :D :D 

Kazasız belasız, harika bir gündü. .
Hepsi için herşey için herkes için binlerce şükürler olsun. . :))

Karar veremeyenler için bol şans. .
Umarım yol olur deneyimlerimiz. .
Sevgiyle <3 br="" nbsp="">Celal Canik Photography
Fotoğraf Evim