aitlik

bombosluklar icinde , bi bosluk doldurma oyununun piyonu olarak buldum kendimi , degerini kaybedebilir miydi bi insan , o kendisini cok sevdiginden emin oldugu mavi dostunun yureginde ? sonra bir hicmis gibi davranilabilir miydi birden bire , sebepsiz...

hic biseyim yok benim , hani su da bana ait diyebilecegim hic bir sey yok hayatta, her attigim adimi birine sormam lazim , hesabini odeyemeyecegim islere bulasmamam lazim , oyle ya , adimlarim ve dusuncelerim de benim degil !

inandigim hic bir seyi ispatlamak zorunda degilim oysa kimseye , ama dogrudur , bu kural da bana ait degil , oyleyse hicim !

dostlarim , arkadaslarim da bana ait degil , gecenlerde aradim , goruselim dediler , hic aramadilar ! oyle ya hayatlari bana ait degil . simdi dusundum de, ait oldugum ne cok sey var , ne cok insan ! anneme aitim misal...etimle budumla anneme ait bi varligim ben , sonra , 6 yasimdan beri herseyimi paylasmam gereken bi kardesim var , herseyim ona ait. .

bana isi dusen her arkadasima ait bi kisiligim ben mesela , ama aradigim zaman hic bulamadigim insanciklar bunlar ayni zamanda.

herseyim var bu yoksuzlugum icinde oysa. bi telefonum , bi bilgisayarim , bi bisikletim , istedigim zaman kullanabilecegim bi arabam , bi evim , bi odam , bi defterim bi kalemim... bi mp3 um , bi dandik fotograf makinem , cuzdanim , cantam... bi insanin istedigi isteyebilecegi herseyim var ! ama bi yerlerde eksikler var , dost eksigi gibi , ya da cok deger verdigim ve karsiligini goremedigim icin buyuk bi bosluk ! bi huzur eksikligi...

soyle bi baktigimda , tanri comert davranmis bana diyorum , annemin icine dustugum gunden beri hem de , epeyce comert davranmis , bi cok dert , bi cok sorun verdi ama yine de , altindan kalkmami da o sagladi !

tum bunlari toplayip , elde kalan varliklari bi soruya boldugum vakit , kalan sizdiniz !

kucukken bi cikolata icin doktugum gozyaslarinin masumiyetiyle soyluyorum tum bunlari , simdi bana bi cikolaya verir misiniz ?