10 Eylül 2008 Çarşamba

yazmaca !

Yazmak , becerebildigim en olgun eylemimdi yasamim boyunca, attigim her adimda birilerine zarar vermek ya da birilerinden tekme yemek yerine , oturup saatlerce kendime anlattim ben derdimi ve sen okursun , vahlarsin ardimdan kim bilir...

Yazmak , kimsesiz kalmisligimda ellerimden tutan kalemimle peydahlandi bembeyaz kagit uzerinde . Yuregimden akan her harf , bir tumce olusturdu yer yuzunde...ve sen okursun , anlarsin belki beni bi gun , kim bilir...

Yazmak , kimi zaman sessiz cigliklar atmaktir caresizlige...ve sen duyarsin da , sesime ses veren olursun belki kim bilir...

Yazdikca var olursun bi yerlerde , ben seni severim , sen olmazsin , ben seni beklerim , sen gelmezsin , sonra cigliklarini duyarim Ozdemir ASAF'in ,

donecegim bekle dedi

ben beklemedim ,

o da gelmedi

olum gibi birseydi

ama kimse olmedi !

Yazdikca akar kanim damarlarimda , sonra sen cikarsin bi yerlerden , tutarsin ellerimden kim bilir , eline en cok yakisan taki belki de benim elimdir !

10 Eylul 2BIN8
@ Kapadokya

2 yorum:

Erdnc dedi ki...

Ben burdayım canım...senin hep yanındada olmaya çaba sarf edicem..umarım birşeyler yapmış olurum..

Adsız dedi ki...

yazmak istiyorum ..beceremem senin gibi kelimeleri o güzellkte sergilemeyi..ama bil pınar'ım ..canım acıyo..yazmak istiyorum alıyorum defterimi önüme o çok sevdiğim hediyen günlüğümü alıyorum ellerimin arasına. kafamda onca düşünce ,bıraksınlar beni dökeyim artık satırlara diyorum kemirmesinler beynimi,yeter diyorum.. olmuyo ! meğer susmak ne denli zarar verirmiş insana ..

Önemli!

Bu blog tamamen islami usüllere göre yapılmıştır.
Yapımda ve yönetimde hiç bir domuzun emeği geçmemiştir. .