onlarca kez yazilip silinen bir yaziydi bu eni sonu.
ayri ayri isimlere ithafen ustelik. okudukca icinde kendini bulacaksin belki kimbilir. belki oha diyeceksin, ne diyo bu kiz! hic biri umrumda degil yapilan yorumlarin. sen de umrumda olmadin hic, duydun mu? olmamaliydin cunku, agir geliyor artik!
ne icin savasiyorum ben?
neden her sabah uyandigimda uzerime demirden zirhlar gecirmek zorundayim?
agir geliyor artik, anlamiyorsun. . . onlarca agirligin altinda eziliyorum, dokunma. dokunma, kaniyorum her defasinda. kendime sorup, kendimde ariyorum cevaplari. hic kimsenin bilmedigi mahremlerde kaybettin beni. dost demek zor anlamadin, anlamazsin.
sevgilin rolunde atlamazsam sahneye eger, basrole baska isimler yazarsin. hic savunmasiz uzanirim sana dogru, "ego" budur ya, orali olmazsin.
tutma ellerimi.
oksuz kalmisligin sogugu dokunmaz bana, dostsuz kalmisligim hic olmadi sukurler olsun.
sen olmadan da yasiyordum ben bu hayatta. sen olmadan da, onlarca arkadasim vardi, okul bahcelerinde yalniz oturmak istemisligim, ama hic becerememisliklerim...
kisiligi olmayan yuzlercesi ezip gecti bahcemi. yine toparlanir, yine cayir cimene doner sarilarim...
oysa silkelenmelisin. kendine gelmelisin! beni bilmeden, benden "yurek" istememelisin.
incinirim...
heh, kimin umrunda ki sanki!
acikca yazmaya kalktim, onlarca cumle birikti. susmaya calistim, icimden tasip geldi:
art niyetlilerden, benimle "sevgili" olmak icin konusanlardan, "sensiz yasayamam, seni nice sevdigimi bilemezsin" deyip de o buyuk sevgisini kiz arkadasiyla el ele karsimdan gecerek gosterenlerden-ki buna artik sanal ortamda foto yuklemek de eklendi- beni umursamiyor gibi gorunup canimi yakmak isteyenlerden ve hepinizden tiksiniyorum!
arkadasligi kutsadim bu gece. bi skimden anlamayan, oturup muhabbet etmeyecegim adamlara gulumsedik diye beni ters koseye getirmek isteyen hepinizi de lanetledim.
sabah uyandiginizda mutsuzluk saracak yureginizin ceperlerini. attiginiz her adimda adimi duyumsayacak ve kendinizden tiksineceksiniz...
tipki benim sizden tiksindigim gibi...
yol olur...
Pinar!
5 yorum:
anladım canım anladım,hem de gayet iyi anladım.hatta yeni gördüm direktman ilgimi çekti ne bu diye üzerine gittim açtım,okudum..dediğin gibi kendimden parçalar da buldum içimden ama ben o lanetlediklerinden tiksindiklerinden değilimdir işallah.
p.s:evet daha acıtıcı daha incitici yapabilirdin,sana güveniyorum;)
kim olduğumu biliyosuuuun:))ilk yorumu da ben yazdım ama id falan yok yaw kusra kalma
ne yani...
yakmadi mi bu canini :))
yaktı yaktı pınarçı..
yanıyorum anlasana artık:))))
soğuk bişiler yaz da serinleyelim,ahaha..:)soğuk duş etkisi yaratcak bişiler;)
Bana ne düşer bilmem.. Burda ben yokum.. ama kimbilir başka birileride benim için kurmuştur bu düşünceleri..
Ne söylenir bilinmez... tiksindiğim karakterleri çektim hep kendime.. bilirsin MIKNATIS gibiyimdir.. Gittiğim yerde hep hoşnut kalırlar benden.. EŞEK gibiyimdir sevdiğim zamanlarda sevdiceğim için.. Aslında sevme de değildir oo sadece tek taraflı hoşlanma..
İşte bazen biz Aşk sanıp da düşeriz yollara... hani sende de olmuş yaa!!! ve ağır gelmiş, uzun gelmiş o yol... çünkü demiştim yaa sana bazen yönünü kaybetmiş acemi şöfor misali döndükçe dönmüşsün kavşakta..... Aslında suç sende değil.. Şehirmiş gibi gördüğün o YAVŞAKTA..
Dost kalmak için iki taraflı olgunluk gerekir... Sen, ben olgun olsak da karşıdaki ham...
Son bi anektot olsun..
bu yazı benden de bana bok atmaya çalışana gitsin.. Elini kokladıkça önce elinden sonra kendinden tiksinsin...
hayat seni üzmek için duruyormuş gibi görünsede, çevrendekiler sana o zırhı giyme deyip zırhsız sana saldırsalarda, korkma! belki herşeyden değil ama senin istediğin şeylerden koruyacak kadar gücümüz vardır ikimizin....
Unutma ki sen istemedikten sonra kimse seni bulamaz...
Yorum Gönder