25 Aralık 2009 Cuma

cennetime...

hepimizi çağırdı huzuruna. sormayın onu gördüm,hepimiz gördük ama size tarif edemem.
'yaşamak' denen bir şeyden bahsettiler melekleri. dünya denen yerde bir vucuda sahip olmak ve o yaşamakla denenmek. bir sürü teferruatın arasında gördüm annemin güzel yüzünü. sevgiyle gülümsüyordu 'yaşamak' onun bedeninde. beni sahip olduğum onca cennet güzelliğinden vazgeçirebilecek bir şey olabileceğini düşünmemiştim evvelden hiç.

düştüm içine. onlarca bölündü yüreğim, günlerce ona kavuşmak için savaştım o karanlıkla. uzun bi yolculuktu bu, gelişimin herkese bayram olduğunu anlamam kısa sürmedi, oysa bayramımdı annemin göğsüne yapışıp sonsuz güven içinde olmak.

babamın gülücükleriyle süslendi sonra 'yaşam'. mum ışığı hikayeleri öğrendim çokça. güvenle uykulara dalarken hep elleri olsun istedim beşiğimin ucunda.

hepimizi çağırdı huzuruna. tavana bakıp sebepsizce gülmelerimi hep merak etmiştiniz ya o zamanlarda işte. mutluluğumu anlattım O'na. sormayın; onu gördüm. hepimiz gördük! ama size anlatamam...

önceleri hiç bilmediğim adını, dua gibi dilimden düşürmeyeceğimi söyleseler gülerdim. gülerdim ve şöyle söylerdim: bana cenneti veremez hiç kimse!

kokun bana geldiğinde ilk, bi yanlışlık oldu ve cennetten çıkamadım sandım. gözlerimi açtığımda gördüğüm o yavan dünyada, başta kabullenemedim snein burda oluşunu, yakıştıramadım bu sadeliği yeryüzüne. sonra farkettim ki anne; olduğun her yer cennetmiş.

huzuruna çağırdı onu. sormayın gördü mü? ben bilmem. tek bildiğim yüreğimi oydu birileri. sormayın nasıl bi boşluk, nasıl bi yangı bu içerde. tek bildiğim gittiği yerin güvenli olduğu ve cennetimde beni beklediği.

tüm anneleri bir araya toplayıp bana kimi seçeceğim şansını yine verselerdi anne, ben hiç düşünmeden seni seçerdim.

huzuruna çağırdı bizi. sormayın, görmedim onu. hiç kimse görmedi. size anlatabilirim, benim cennetim var. kokusu annem, yeryüzü annem, gülüşü annem gibi.

2 yorum:

Agresifboy dedi ki...

ancak böyle ifade edilebilirdi ona duyulan özlem..ikinci satıra geldim,fon müziği aç dedi bir ses açtım..ardından okumaya devam ettim kimi yerde durdum nefesim yetmedi yavaş dedi aynı ses.. hissederek sindire sindire oku ve bir yerde derin bir iç çekerek sıyrıldım kopma noktasından ne güzel anlatmışsın ne güzel....

bos misra dedi ki...

cok tesekkurederim.

Önemli!

Bu blog tamamen islami usüllere göre yapılmıştır.
Yapımda ve yönetimde hiç bir domuzun emeği geçmemiştir. .